Stavrodromi Autumn 2020 Program

neeLeave a comment

Dear families,

We had a beautiful and meaningful time during our Summer Program and our first two months in our new place and we are delighted to share with you our Fall Program starting September 2020. If you are interested in signing up or would like to know more, please fill out this form and we will get in touch with you shortly. Along with the following we wish to organise for additional offerings according to the needs of our community, and are open to your ideas and contributions.

* Parent and Child Program for ages 0-3 (Weekdays 8:00-13:00)
* Daily Morning Program for ages 3-6 (Weekdays 8:00-13:00)
* Co-operative Wednesday Afternoons – A weekly community program for various age groups (1:30-18:00)
* Special Education Afternoons according to demand
* Languages of instruction are Greek, English, and Russian
* Healthy meals are prepared and shared in community
* Where? At our Indoor and Outdoor premises in Geri, Nicosia
_________

Our program is cooperatively developed to meet the needs of families interested in Waldorf-Steiner education, alternative, democratic, and community education, and to address gaps in conventional schooling.

Our program is motivated by trust in each child’s wonder in the world and their innate desire to learn through imitation and self-directed free play. It builds on our understanding of their remarkable ability to learn from each other, and the desire to offer them a wide range of emotionally connected activities, in a natural environment, led by mindful and attentive instructors. We work to hold a space of safety and belonging, to create the right conditions for both free and supported learning, full of rich opportunities for stimulation and development.

We believe in the educational advantages of multilingual and multicultural learning environments, and we encourage each of our instructors and parent participants to also introduce material in their mother tongues. Our present team richly communicates in Greek, English, and Russian. For our afternoon program especially, we implement a daily rhythm that allows for mixed age groups as much as possible, prioritising education of the head, hands and heart, emotional literacy, closeness with nature, and seasonal traditions and customs.
_________

Our Morning Program (Weekdays 8:00-13:00) begins Monday September 14th.
Our Afternoon Program (Weekly 1:30-18:00) begins Wednesday October 7th.
Please fill out a separate form for each child.

For more information on who we are, check out:
http://stavrodromi.org
https://parentscollective.eimaste.net

*Contact details
Chrystalleni Loizidou, 99586369
Olga Zoubareva-Zamba, 99521672

_____________________________________________

Our Programs

**Morning Rhythm – Parent and Child Club for ages 0-3 (Weekdays 8:00-13:00)
Parents who wish to stay with their child until it is accustomed and integrated in our school are very welcome to do so. Where possible we encourage parents to stay with their children until they are ready, usually around age 3, and that they provide beautiful examples of participation, productivity, and learning. – 250€ monthly

**Morning Rhythm for ages 3-6 (Weekdays 8:00-13:00)
Free Play, Circle-time and Weekly Rhythm in line with Cyprus seasons, nature, and culture. Parent attendance is optional depending on the readiness of the child. The group is developed under the mentorship of Austrian Waldorf Kindergarden expert Erika Weiser, with Marina Zhebina as lead teacher, and Chrystalleni Loizidou and Olga Zoumbareva-Zamba as assistant teachers. Mindful parents are welcome to stay with us and contribute to our beautiful atmospheres. – 320€ monthly

**Afternoon Co-op (Wednesdays to begin with, 1:30-18:00)
Our children have an abundance of energy and thirst for activity. We have a variety of useful and meaningful tasks for them to contribute to and enjoy, and give ample opportunities for them to pursue their linguistic, literacy, arithmetic, nature-observing and construction-related developmental interests.
We invite parents and other experts from our community to develop, together, a rhythm that includes rest, free play, individual or group instruction in various subjects according to demand, organised games, and access to creative materials. We aim to address our childrens’ needs all in one place, in a warm setting that enables a sense of stability, security, and belonging. We plan for this to include healthy snacks and meals prepared in community, gardening, arithmetic games, singing, circus arts and acrobatics, building with natural materials, drumming, dance and joy, woodworking, fine arts and crafts, animal care, and of course cleaning and tidying together. Special guests will be joining us regularly and more specialised activities (such as individual instruction in musical instruments such as violin, piano, and guitar) may be organised according to demand and at additional cost. – Suggested contribution for our basic program: 70€ monthly

_________

**Participation costs
-Morning Rhythm – Parent and Child Club for ages 0-3 – €250 monthly
-Morning Rhythm for ages 3-6 – €320 monthly
-Afternoon Co-op, on Wednesdays to begin with, 1:30-18:00 – 70€ monthly contribution

*We strive to include families who may not be able to afford our fees. Do contact us for a bursary application.*
_________

** For our Special Education Afternoons please contact us for more information.
**Adult workshops or private instruction in Eurythmy, Waldorf Teacher Training (Kindergarten and Grade School), Drumming, Streetdance, Singing Choir, Healing Belly-dance, Biodynamic Gardening, Advanced Doll-making, and Hand in Hand – Parenting by connection. Please contact us for more information.

Eimaste Parent Handbook (outdated 2019)

neeLeave a comment

[outdated]

It takes a village
The Eimaste Parent Collective and Co-working Space is made up by a group of parents working together and with educators towards mindful, multilingual, play-driven, and natural education for our kids. We are supported by the Stavrodromi Waldorf Education non-profit organisation and its international network of mentors in creating a rhythmic and peaceful environment for our children to feel safe, explore, socialise and learn. While in walking distance to Athalassa park, the layout of our space allows us to be present for our children and for each other, as well as find opportunities to work on laptops or phones nearby, as they play-learn in a technology-free setting, and participate in a daily rhythm where they choose their own developmental tasks, participate in circle-time and the preparation of food, crafts, and meaningful activities.

On weekdays from 8:30-1:30 we are hosting the Free Range Kids Club, ages 0-5 developed with the expert guidance of Austria-based Kindergarten Teacher-Trainer Ericka Weiser. We are blessed to have Eurythmist Marina Zhebina as our lead teacher.

For more information, or to participate in the next Open Day or Parents Evening, contact Chrystalleni: 99586369

_________

Who we are
We are a group of parents cooperating to create an optimal, supportive, and non-commercial learning environment and community for our children and for ourselves. We come together mindfully, under the Waldorf-Steiner ideal that considers education as an art and looks to educate the whole person: head, hands, and heart.
In order to understand and provide what our children need, we are also educating ourselves. Our core team of parents has been awarded funding and support for a Waldorf Teacher and Kindergarten Training Course with international mentors flying in, and our space and programme are developing gradually, with the participation of our children every step of the way.

Co-working Space
The layout of the space allows for a discreet area where parents can work, bring their laptops, or make phone calls. A windowed door allows visual contact with the rest of the house so that parents and children can easily find, but also forget about each other.

Mealtimes and Nutrition Plan
We follow a traditional Waldorf kindergarten basis of whole grains for our weekly meal plan, updated with the best seasonal advantages of a plant-based Mediterranean diet.

– Clark (2017) The Pedagogic Importance of Nutrition.
– Carrie (2008) Steiner’s grain of the day.

Weekly meal plan (draft)
Monday: Rice+Lentils,
Tuesday: Barley (κριθάρι) pilaf with vegetables and sweet potatoes,
Wednesday: Erika’s classic millet with apple,
Thursday: Vegetable soup with rye,
Friday: Oat Muesli.
(At home you can consider including some corn for your Saturdays and wheat on Sundays).

We try for seasonal fruit and vegetables for Snacktime. If you wish to contribute to this do add to the PlayGroup Snack Basket at the beginning of the day. Your contributions will be duly honoured!

It is especially important that the atmosphere around snack and meal time is peaceful and calm. Here are the rules: we and the children help prepare the table, we sing a song of gratitude before we eat. A teacher serves and offers additional servings. Each person focuses on their food and we demonstrate good table manners. We don’t insist that the children eat. We allow those who lose interest to leave the table without running after them. The children may help clean the table and wash the dishes.

Being in the space
Together we seek to create a warm, secure and joyful place for young children to play, discover and be able to focus on building their new skills. We come together in a home environment that echoes the rhythms and atmosphere of a Waldorf Early Childhood programme. We encourage young children to explore and engage in the wonders of the first years of life in group play. We work to create for our children and ourselves a supportive group, to discuss and share child development and parenting issues, and to learn about Waldorf education.

We work together to create safe play spaces that offer children rich opportunities for age-appropriate, self-initiated exploration. Open-ended toys made from natural materials nourish the children’s developing senses, encourage them to employ their creative and imaginative capacities, and further develop their emerging fine-motor skills. Structures that they can move, explore with their whole bodies, crawl over and into—combined with environments that invite movement—help develop their gross-motor coordination.

Through quiet observation we are able to gain greater awareness and trust in our children’s growing interests, motor abilities, social interactions, and problem-solving skills. Our trust strengthens the children’s emerging self-confidence and feeds their growing interest in exploring their world.

Adult tasks and handwork
The best way our children to enjoy learning, is by being with others who are enjoying learning and are working on something they find meaningful. This must be work that is easily interrupted and that they can also participate in, even in some small way, if they like.

We carry our children, in our aura as we go on with our own activities. We maintain our connection with them so that they feel safe. We give the example of focused, meaningful handwork. We avoid adult conversations. We allow silence so that they can begin to express themselves. We avoid hovering, or helicoptering, or following them around. We get down to their level. We participate fully and equally in important work.
We each have our tasks, something we find satisfying or meaningful: knitting, felting, a craft, practicing a gentle instrument, practicing a song, planting, cleaning, helping in the preparation of food, carving, making something useful for the centre or the community. Our tasks are things others can observe, learn how to do themselves, or help with.

Conflict management / Non Violent Communication
“They are children, not Buddhist monks”
(Erika Weiser commenting on the question of how many emotional emergencies we are likely to encounter during a normal day. The answer is ‘many’.)

We accept that the emergence of conflict is a necessary part of life and we value giving our children the opportunity to work things out for themselves and between each other, in a supportive environment. As psychoanalyst and pediatrician D.W. Winnicott said, “If society is in danger, it is not because of man’s aggressiveness, but because of the repression of personal aggressiveness in individuals” (Ehrensaft, 187).

*Crying Policy: Avoid distracting the children, but it’s OK to do so occasionally (everything is flexible). When a conflict involving aggression arises stay calm, move in gently, “I can’t let you do that”, “I don’t want either of you to get hurt”. No blame or shame. No lectures.
*Sharing policy: “Whoever has it, has it until they’re done, but I’ll stay with you while you wait (and it’s OK, I understand if you need to cry for a while, I don’t mind, I still think you’re wonderful).” https://youtu.be/SSAUpMG1pDM

Starter reading list
– Cole, A (201?) No More Hitting: Help with a Child’s Aggressive Behavior
– Parent Participation in the Life of a Waldorf School
– Da Ros, D. A., & Kovach, B. A. (1998). Assisting Toddlers & Caregivers during Conflict Resolutions: Interactions that Promote Socialisation. Childhood Education, 75(1), 25–30. doi:10.1080/00094056.1998.10521971

Co-op Debates: Ανοικτή Συνεργασία – Η Ανάγκη της Περίστασης

keem0Leave a comment

Η “Ανάγκη της Περίστασης” είναι οποιοδήποτε γεγονός/κατάσταση, προσωπική και γενική που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης. Είναι η πρακτική ιεράρχηση αναγκαίων δράσεων.

Σε ατομικό επίπεδο, η διαβίωση χαρακτηρίζεται από τρεις βασικές δράσεις που βρίσκονται συνεχώς σε λειτουργία – την ανάγκη της τροφής, την ανάγκη της στέγασης και την ανάγκη της ένδυσης.

Όταν αυτές οι τρεις βασικές ανάγκες καλυφθούν πλήρως, τότε αυτό που απομένει είναι η “Ανάγκη της Περίστασης” δηλαδή οποιαδήποτε ανάγκη δημιουργηθεί, είτε από το άτομο, είτε από το περιβάλλον του που πρέπει απαραίτητα να καλυφθεί για να μπορεί το άτομο να λειτουργήσει.

Προφανώς εάν μια από τις τρεις βασικές δράσεις/ανάγκες δεν είναι εκπληρωμένη, τότε γίνεται αυτή η “Ανάγκη της Περίστασης”. Εάν κάποιο άτομο διαθέτει τροφή και ένδυση αλλά δεν διαθέτει στέγαση, τότε για το άτομο αυτό πρωταρχική ανάγκη (Ανάγκη της Περίστασης) είναι να στεγαστεί.

Σε γενικό επίπεδο, δηλαδή στο επίπεδο οργάνωσης μιας μεγάλης ομάδας ατόμων που κινούνται προς ένα συγκεκριμένο σκοπό – την διαβίωση τους, τότε η “Ανάγκη της Περίστασης” θα είναι οτιδήποτε χρειάζεται – ανά βαθμό σημαντικότητας, για να μπορεί η ομάδα αυτή να λειτουργήσει σωστά.

Παράδειγμα: Η Ανοικτή Συνεργασία οφείλει να προβλέψει πρώτα για τις τρεις βασικές ανάγκες των μελών της – τροφή, στέγαση, ένδυση. Αυτές οι τρεις βασικές δράσεις/ανάγκες ορίζονται σαν “Ανάγκες της Περίστασης” αφού τίποτα άλλο δεν μπορεί να επιτελεστεί μέχρι να καλυφθούν αυτά τα ζητήματα. Αφού λοιπόν καλυφθούν αυτές οι ανάγκες τότε η “Ανάγκη της Περίστασης” θα είναι οτιδήποτε χρήζει, λογικά και συναισθηματικά, προσοχής. Στην περίπτωση που όλα τα μέλη της Συνεργασίας διαθέτουν τροφή, στέγη και ένδυση, “Ανάγκη της Περίστασης” είναι να δημιουργηθούν υποδομές υγείας και να υπάρχει στο σύνολο κάποιος/κάποιοι γιατροί. Γιατί είναι αυτό απαραίτητο; Γιατί να οριστεί αυτό σαν “Ανάγκη της Περίστασης”; Διότι αυτονόητα εάν το σύνολο νοσήσει, δεν θα μπορεί να υπάρξει και η Συνεργασία.

Το να αναγνωριστεί ποια είναι η “Ανάγκη της Περίστασης” σε κάθε στιγμή είναι πάρα πολύ απλό. Δεν χρειάζεται κάποιος ειδικός επί του θέματος, δεν χρειάζεται κάποιος “αρχηγός” για να καθοδηγήσει, δεν χρειάζεται κάποιος “ηγέτης” που θα αποφασίσει. Η “Ανάγκη της Περίστασης” είναι πάντα αυταπόδεικτα ξεκάθαρη για κάθε άτομο, σε προσωπικό επίπεδο, και για κάθε σύνολο σε γενικό επίπεδο.

Παράδειγμα: Οργανώνοντας τις υποδομές της Ανοικτής Συνεργασίας, και αφού έχει βεβαιωθεί ότι όλοι διαθέτουν τροφή, στέγαση και ένδυση, μπορεί να τεθεί το ερώτημα, τι άλλο χρειάζεται, τι άλλο επείγει για να γίνει. Η απάντηση και πάλι είναι απλή και δεν χρειάζεται σωρεία επιτροπών με κουστωδίες ειδικών για να αποφασίσουν. Μπορεί κάποιο μέλος της Συνεργασίας να προτείνει πως αυτό που χρειάζεται τώρα η Συνεργασία είναι ένα Λουνα Παρκ. Σας ακούγεται αυτό, στο παρόν στάδιο, λογικά και συναισθηματικά ορθό; Φυσικά και όχι. Θα ήταν παράλογο κάποιος να σπαταλήσει πόρους, χρόνο και ενέργεια για να κτίσει ένα Λούνα Παρκ. Στην περίπτωση αυτή η “Ανάγκη της Περίστασης” μας δείχνει ποια θα ήταν η σωστή δράση: το να κτιστεί ένα Ιατρείο. Το σύνολο της Ανοικτής Συνεργασίας μπορεί να λειτουργήσει χωρίς Λούνα Παρκ για απεριόριστο χρόνο, αλλά δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς κάποιο Ιατρείο, χωρίς να βεβαιώσει πώς τα μέλη του συνόλου θα έχουν την δυνατότητα Ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Αυτή είναι λοιπόν η “Ανάγκη της Περίστασης”, αυτό που κάθε στιγμή και ανά τις περιστάσεις επιβάλλεται για να γίνει.

Co-op Debates: Πέντε Σημεία για την Ανοικτή Συνεργασία

keem01 Comment

ΑΜΕΣΗ ANOIKTH ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

ΑΚΕΦΑΛΗ, ΑΤΑΞΙΚΗ, ΑΔΙΑΧΩΡΙΣΤΗ

ΙΣΟΤΙΜΗ ΚΑΙ ΙΣΑΞΙΑ, ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΟΚΕΝΤΡΙΚΗ

ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΑ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ, ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗ

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΤΙΚΗ

Επεξηγήσεις

Σ1 – Ζητήματα, ερωτήματα, προκλήσεις και ανάγκες που απασχολούν την Ανοικτή Συνεργασία θα εκφράζονται, αναλύονται και θα απαντιούνται μέσω ΑΜΕΣΗΣ (σε πραγματικό χρόνο) ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ (με χρήση διαδικτυακών πλατφόρμων) ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. Οι διαδικτυακές πλατφόρμες θα χρησιμοποιούν τεχνολογίες “Ανοικτής Πηγής” (Open Source), δηλαδή ηλεκτρονικών προγραμμάτων που διατίθενται στον χρήστη δωρεάν, αντί ηλεκτρονικών προγραμμάτων επί πληρωμής. Σημειώνεται ότι τα ηλεκτρονικά μέσα θα χρησιμοποιούνται σαν μέσο διευκόλυνσης της επικοινωνίας και δεν αντικαθιστούν την παραδοσιακή προσωπική επαφή.

Σ2 – Όλα τα άτομα που απαρτίζουν το σύνολο της Ανοικτής Συνεργασίας αντιμετωπίζονται ισάξια. Κανένα άτομο δεν υπερισχύει με κανένα τρόπο έναντι κάποιου άλλου. Δεν υπάρχουν ηγέτες και αρχηγοί.

Σ3 – Όλα τα άτομα που απαρτίζουν το σύνολο της Ανοικτής Συνεργασίας συμμετέχουν ισάξια και έχουν ισομερή ευθύνη στην σωστή λειτουργία της Συνεργασίας. Κάθε άτομο συμβάλει σύμφωνα με τις δικές του δυνατότητες , τρόπο και γνώσεις.

Σ4 – Ότι παράγεται, παράγεται από όλους και μοιράζεται σε όλους. Ότι κατασκευάζεται, κατασκευάζεται από όλους και ανήκει σε όλους. ‘Ότι καταναλώνεται, καταναλώνεται από όλους.

Σ5 – Η Ανοικτή Συνεργασία λειτουργεί βάση των σύγχρονων τεχνολογικών, επιστημονικών, ιατρικών και ψυχολογικών ανακαλύψεων και αληθειών, όπου άφορα πρακτικά ζητήματα (υποδομές, κατασκευές, υγεία). Τα άτομα που απαρτίζουν το σύνολο της Ανοικτής Συνεργασίας λειτουργούν αναμεταξύ τους με συμπάθεια, κατανόηση, ενσυναίσθηση και αλληλοβοήθεια για όποιο πνευματικό και ψυχολογικό θέμα τα απασχολει.

Co-op Debates: Συνεταιρισμός Νοικοκυριών – Μια ιστορία

keem0Leave a comment

Ανοίγοντας τα μάτια μου πρώτα σκέφτηκα τα δύο ξεχωριστά νεόφυτα, τις “κορούδες” μου, που άπλωναν τα νεαρά τους φύλλα κάτω από τον πρωινό ήλιο, περικλεισμένες μέσα σε πλαστικούς ανθώνες – πολύ σύντομα θα γινόταν αναγκαία η μεταφύτευση σε καθαρό περιποιημένο έδαφος. Βγήκα αμέσως στον κήπο, πριν καν πιω νερό, πριν καν ψήσω καφέ ή αυγό, για να μελετήσω την πορεία τους, να ιχνηλατήσω για τυχόν απειλές, να διαπιστώσω το σθένος και την υγεία τους. Τα δύο αυτά νεόφυτα, οι “κορούδες” γεννήθηκαν από σπόρο που μου έδωσε αφιλοκερδώς κάποιος τώρα φίλος, πριν δύο μήνες εντελώς άγνωστος. Του υποσχέθηκα, αν και οι υποσχέσεις είναι αχρείαστες καθώς αυτονόητα γνωρίζει και γνωρίζω πως όταν τα νεόφυτα αυτά παράξουν καρπό, ένα μέρος του θα του προσφερθεί, και ας αρνηθεί, όπως αρνήθηκε κάποια άλλη ανταλλαγή την στιγμή που μου έδινε στο χέρι τους σπόρους. Αφού βεβαιώθηκα πως οι “κορούδες” μου ήσαν εντάξει, πέρασα στο σπίτι αφού πρώτα παρατήρησα ότι ο μικρός κήπος, με την σπορά χόρτων και ζαρζαβατικών που το προηγούμενο Σαββατοκύριακο είχαμε όλοι συνεργατικά ετοιμάσει, είχε αρχίσει να δείχνει τα πρώτα σημάδια βλάστησης.

Έφτιαξα τον καφέ μου, έβρασα το αυγό και το ξεφλούδισα κοιτάζοντας από το παράθυρο της κουζίνας έξω στον κήπο, την βαρυφορτωμένη λεμονιά μου. Ήπια τον καφέ, έφαγα το αυγό και κατόπιν πέρασα από το μπάνιο για τα απαραίτητα. Στο μυαλό μου έτρεχε η ιδέα – η λεμονιά μου έχει αρκετά λεμόνια, κάποια θα τα κρατήσω για τώρα, κάποια θα τα στύψω και θα φυλάξω τον χυμό στην κατάψυξη, τα υπόλοιπα καλό θα είναι να μοιραστούν στους υπόλοιπους. Βγήκα αμέσως ξανά στον κήπο, παρέα με τέσσερα σακούλια, έστησα την σκάλα και μισή ώρα μετά κουβάλησα τα τέσσερα ασφυκτικά γεμάτα σακούλια στο σπίτι τοποθετώντας τα δίπλα από την πόρτα. Τέσσερις σακούλες, τέσσερα σπίτια, ένα το δικό μου, πέντε, το πρώτο οργανικό πενταμελές κύτταρο, σε ένα οργανισμό, σε ένα σώμα που αποτελούνταν από εκατοντάδες, χιλιάδες τέτοια κύτταρα. Είχα όλη την μέρα μπροστά μου. Μπορούσα να σχεδιάσω, να κατασκευάσω, να γράψω, ακόμα και να ξαπλώσω σε μια πολυθρόνα φτιαγμένη, σαν ένα μοντέρνο τέρας του Φρανκεσταίν από κομμάτια διάφορων επίπλων, άσχετων μεταξύ τους οπτικά και χρωματικά που όμως μαζί αποτελούσαν την τέλεια αναπαυτική καρέκλα – και να διαβάσω ένα πολύ ενδιαφέρον επιστημονικό και μηχανολογικό σύγγραμμα για την σωστή και αποδοτική εγκατάσταση ηλιακών κυψελών και μπαταριών. Μπορούσα να μην κάνω και απολύτως τίποτα και να καθίσω στο μάρμαρο της βεράντας, έξω στον δρόμο, να απλώσω και εγώ τα χέρια μου όπως τα νεόφυτα μου για να με αρπάξει ο ήλιος από παντού, να με ζεστάνει και να με δροσίσει ταυτόχρονα, να με ολοκληρώσει.

Καθώς σκεφτόμουνα το πόσο ήρεμος ένιωθα μέσα στο πετσί μου, κτύπησε το τηλέφωνο, απάντησα, ήταν μια άλλη φίλη, ένα από τα άλλα τέσσερα σπίτια, που αλαφιασμένα μου ανακοίνωσε πώς ένας βραδινός και έντονος αέρας είχε ρίξει κάποια καδρόνια πάνω στο καινούργιο κοτέτσι που πριν δυο βδομάδες είχαμε όλοι μαζευτεί σπίτι της για να φτιάξουμε. Ένα δεύτερο απανωτό τηλέφωνο κατέφθασε μόλις τελείωσε το πρώτο, ακόμα μια φίλη, ακόμα ένα σπίτι να μου ανακοινώνει νέα καλά και κακά, πως τα καναρίνια, ολοκίτρινα, μεγάλα και ζουμερά ήσαν έτοιμα και περίμεναν την συγκομιδή και διανομή, πώς το φαγητό προετοιμαζόταν ήδη και σε λίγες ώρες θα ήταν έτοιμο και διαθέσιμο και πως κάποια βρύση, ταλαιπωρημένη από την χρήση και τον καιρό είχε σπάσει με αποτέλεσμα το νερό να τρέχει ασταμάτητα.

Σκέφτηκα για μια στιγμή. Το δικό μου σπίτι ήταν αυτή τη στιγμή λειτουργικά άρτιο. Θα μπορούσα να αναβάλω τις προσωπικές μου ασχολίες, επ αόριστον εάν χρειαζόταν. Το θέμα της βρύσης χρειαζόταν άμεσης προσοχής, αλλά επίσης και το θέμα του κοτετσιού, το οποίο ανέφερα στο τηλέφωνο. Συμφωνήσαμε πως το κοτέτσι προείχε και πως η συγκεκριμένη βρύση θα μπορούσε να κλειστεί προσωρινά από τον διακόπτη. Μπήκα στην αποθήκη, βρήκα τα εργαλεία και τα απαραίτητα συνοδευτικά, Ντύθηκα, άρπαξα τα συμπράγκαλα μου καθώς και τις τέσσερις τσάντες με λεμόνια. Θα τους έβρισκα όλους εκεί, πέντε νοικοκυριά μαζί να λειτουργούν παρέα στην ίδια αποστολή.

Co-op Debates: Συνεταιρισμός Νοικοκυριών – Μοντέλο Πρότασης

keem0Leave a comment

– Πρακτικές σκέψεις για ωφέλιμη και απρόσκοπτη εφαρμογή –

Προτείνεται:

  • Σύμπλεγμα σπιτιών/νοικοκυριών σε κυψέλες των 5

  • Ιδανικά τα 5 σπίτια που αποτελούν μια κυψέλη θα βρίσκονται σε μικρή απόσταση μεταξύ τους

  • Ιδανικά, κάποια αν όχι όλα από τα σπίτια θα διαθέτουν κήπο και εσωτερικό η εξωτερικό αποθηκευτικό χώρο. Προτείνεται όπως κάθε κυψέλη να οριστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρχουν τουλάχιστον 3 σπίτια με αυτές τις δυνατότητες.

  • Ιδανικά, κάποια αν όχι όλα από τα σπίτια θα διαθέτουν αυτοκίνητο ή θα μπορούν να δανειστούν από κάπου αλλού εάν το καλέσει η περίσταση. Προτείνεται πως κάθε κυψέλη οριστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρχουν τουλάχιστον 3 σπίτια που να διαθέτουν αυτοκίνητο.

  • Πρακτικά, όλα τα χρηστικά αντικείμενα που διαθέτει το κάθε εκ των 5 σπιτιών τίθενται στην διάθεση όλων. Το τι χρειάζεται και το πώς θα χρησιμοποιηθεί ορίζεται από την Ανάγκη της Περίστασης.

  • Κάθε κυψέλη γνωρίζει και έχει καταγράψει, προμήθειες, υλικά και χρηστικά αντικείμενα, καθώς και τις επιμέρους ιδιότητες και ικανότητες των μελών που τις απαρτούν. Βάση αυτών των δυνατοτήτων γίνεται και ο καταμερισμός εργασιών ανά μέλος και ανά κατοικία.

  • Κάθε εργασία που επιτελείται από το σύνολο ή μέρος των μελών σε μία η περισσότερες οικίες γίνεται με γνώμονα το προσωπικό όφελος της οικίας και παράλληλα το γενικό όφελος της κυψέλης.

  • Οτιδήποτε παράγεται, παράγεται για να καλύψει μια ανάγκη. Οτιδήποτε κατασκευάζεται, κατασκευάζεται για να καλύψει μια ανάγκη. Οτιδήποτε μοιράζεται, μοιράζεται για να καλύψει μια ανάγκη.

  • Η ανάγκη του ατόμου/μέλους υπερβαίνει την ανάγκη της κυψέλης. Η ανάγκη του ατόμου/μέλους οφείλει όμως να μην επιβαρύνει αχρείαστα την κυψέλη. Οι ανάγκες της κυψέλης αυτο-εκπληρούνται όταν εκπληρωθούν οι ανάγκες του ατόμου/μέλους και οικίας.

  • Η κάθε κυψέλη που αποτελείται από 5 σπίτια, αποτελεί μέρος ενός μεγαλύτερου δικτύου κυψελών που μαζί αποτελούν το Σώμα. Κάθε κυψέλη διάγετε από τις ίδιες προσεγγίσεις άρα φέρει και τα ίδια αποτελέσματα. Προϊόντα, υλικά και υπηρεσίες που δεν θα επιβαρύνουν την κυψέλη μπορούν να ανταλλαγούν με παρόμοια από άλλες κυψέλες.

  • Για όσο χρειαστεί μέχρι οι οικίες/νοικοκυριά και τα μέλη τους, καθώς και οι κυψέλες που απαρτίζουν, να γίνουν πραγματικά ανεξάρτητες και αυτοκέφαλες, οι Οικίες-Κυψέλες-Σώμα θα διαλλάσσονται μέσω χρημάτων με τον υπόλοιπο κόσμο. Γι αυτό τον λόγο και μέχρι να επιτελεστεί η σημαντική αυτή υπέρβαση, προτείνεται δημιουργία είτε κοινού χρηματικού ταμείου για κάθε κυψέλη (συμβάλλουν 5, κρατάει 1) είτε προσωπικού χρηματικού ταμείου για κάθε μέλος κυψέλης (συμβάλλουν 5, κρατούν 5) το οποίο θα χρησιμοποιηθεί από κοινού και μόνο σύμφωνα με την Ανάγκη της Περίστασης.

Οδηγός επιβίωσης για δουλειά που σπίτι με κοπελλούθκια: Άσε τη ρουτίνα, πιάσε Ρυθμό (Waldorf-style)

nee1 Comment

Η αγγλική εκδοχή του άρθρου εν πιο ανεπτυγμένη, δαμέ: How to survive working from home in isolation with kids: not with routine but with Rhythm, Waldorf-style

Εν ΟΚ που αγχωθήκαμεν. Εν ΟΚ που ενώσαν το στρες μας τα κοπελλουθκια και επελλάναν παραπάνω που το κανονικόν. Τα πράματα επιδιορθώνουνται (αλήθκεια) με την ανάπτυξη ενός διαισθητικού είδους ροής που οι παιδαγωγοί της Waldorf ονομάζουν “εισπνοή και εκπνοή”. Τούτο σημαίνει την εναλλαγή σύντομων περιόδων “εισπνοής” (δηλαδή συγγεντρωμένες δραστηριότητες όπου είμαστεν πλήρως εκεί για τα κοπελλούθκια, σε αποκλειστική σύνδεση) με πιο παρατεταμένες περιόδους “εκπνοής” (όπου κάμνουν τα δικά τους).

Στην εισπνοή συγχρονιζομαστε με το/α παιδί/α και με το άμεσο περιβάλλον, αφήνουμε το κινητό να κτυπά ή στο αθόρυβο, και δεν μπαίνουμε σε συνομιλίες με άλλους ενήλικες, γενικά αποφύγουμε την ομιλία (έννεν ώρα τώρα να τους εξηγήσουμε ή να τους μάθουμε τίποτε). Ο τρόπος είναι να αποφύγουμε παιχνίδια ή τη δημιουργία στοχευμένων “δραστηριοτήτων για τα παιδιά”, και απλά να αφήσουμε ανοίγματα για τη συμμετοχή τους στις αναγκαίες δουλειές του σπιτιού, χωρίς όμως να το επιβάλουμε, και προσφέροντας πρόσβαση σε αληθινά εργαλεία όπως κόψιμο λαχανικών με πραγματικό μαχαίρι, αιχμηρό ανάλογα με το επίπεδο δεξιότητας, να πλάσουμε το ζυμάρι, να καθαρίσουμε ή να τρίψουμε κάτι, να σκουπίσουμε, να προσθέσουμε τα μπαχαρικά, να βάλουμε νερό, να πλύνουμε μαζί τα πιάτα. Για κάποια που τούτα πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να κάμουμε αλλαγές στο σύστημα και στον χώρο μας. Αξίζει τον κόπο.

Κανένα που τα πιο πάνω έννεν ανάγκη να πάρει παραπάνω που 15 λεπτά, μόνοι τους θα χάσουν ενδιαφέρον και θα προχωρήσουν σε “εκπνοή”.

Στην εκπνοή έχουν την ευτζήν μας να επεκταθούν, να μπουν σε δικό τους ελεύθερο παιχνίδι, να συνεχίσουν που τζιαμέ που εμείναν το καθένα στη δική του φάση μάθησης/ανάπτυξης μέσω παιχνιδιού. Αφήνουμεν τους να μπουν στα δικά τους μυστηριώδη πρότζεκτς και δουλειές. Ξέρουν τζίνοι. Ο ρόλος μας σε τούτο εν να μην τους διακόπτουμε και να αφαιρέσουμε ο,τι ερεθίσματα μπορούν να αποσπάσουν την προσοχή τους: το σημαντικο εν να έχουν ένα τόπο όπου μπορούν να κάμουν ότι καταστροφή ή πειραματισμό θέλουν. Χώμα, κουτάλια, λίγο νερό και ησυχία, είναι ιδανικά. Αποφεύγουμε τις παρεμβολές και βλέπουμε τις δικές μας δουλειές για τα επόμενα 45 λεπτά, μια ώρα+ ανάλογα με την ηλικία τους.

Ανά φάσεις, ή στην αρχή, ή στη παρουσία άγχους, πολύ πιθανό να νιώθουμε πως εν μας αφήννουν ποτέ ήσυχους ή πως συνέχεια θέλουν κάτι. Σε τούτη την περίπτωση ο μόνος τρόπος εν να δημιουργήσουμε τον χρόνο και την υπομονή για να τους καθησυχάσουμε εις βάθος. Να σιγουρευτούν πως είμαστε μαζί τους για όσο και ότι χρειάζονται, είτε τούτο που χρειάζουνται εν γέλιο, είτε κλάμα.

Μερικές φορές αμα κλαίν για κάτι εν πρέπει να γυρεψουμεν να το διορθώσουμε ή να το αφαιρέσουμε. Που πρέπει να κάμουμε το δύσκολο πράμα και να μείνουμε μαζί τους υπομονετικά, εκπέμποντας ειρηνική κατανόηση ώσπου να τους περάσει το παράπονο. Να κάτσουμε μαζί τους χωρίς άποψη προς το ζήτημα που φαινομενικά τους απασχολεί, για όσο χρόνο χρειάζεται (μόλις αφεθουμε και εκπέμψουμε πρόθεση για άπλετο χρόνο γίνεται επίσπευση της διαδικασίας) μέχρι να πιάσουν το μύνημα, μέσα που τη σταθερή μας διάθεση για κατανόηση πως ό,τι και να ταν ηταν περαστικό, και καταφέρουν να προχωρήσουν συναισθηματικά, να επιστρέψουν στα άλλα πολλά και θαυμαστά πράματα που έχουν να εξερευνήσουν και να επεξεργαστούν.

Συνεχίζεται…

Με

– σημειώσεις που αφορούν τη στήριξη που οι γονείς χρειαζούμαστε, για να καταφέρουμε τα πιο πάνω,

– προσέγγιση στην παιδική επιθετικότητα,

– μη-βιαιη επικοινωνία + επίλυση διαμαχών μεταξύ παιδιών…

How to survive working from home in isolation with kids: not with routine but with Rhythm, Waldorf-style

nee1 Comment

*Greek version, in progress: Οδηγός επιβίωσης για δουλειά που σπίτι με κοπελλούθκια: Άσε τη ρουτίνα, πιάσε Ρυθμό

It’s OK that we’re stressed, it’s OK that our stress is rubbing off on them and they’re being impossible. The way to reset (yes, this is entirely possible) is by finding Rhythm, an intuitive kind of flow that is wonderfully communicated by what Waldorf educators call “breathing in and breathing out”. This means alternating between brief sessions of “breathing in” which means focused activities where we remain completely present and connected with our child(ren), and “breathing out” which means longer periods of expansive play, where they go off to do their own thing.

While “breathing in” we absolutely prioritise our connection with the children (ideally everyone in the room participates), we give in to no distractions, and we avoid adult conversations. The way for this to be meaningful isn’t with games or targeted activities, but by creating openings for the kids to contribute in necessary activities for the home: help chop vegetables with a blunt knife relative to their skill level, they can shape bread or pasta or patties with us, stir things, hang or fold things, sweep with a second broom, add herbs, be responsible for pouring water, and they can help wash things. For some of these we must be prepared to make changes to our set-up. It’s absolutely worth it. “Breathing in”, can always include singing or dancing or playing music, drawing together, sharing a meal or a snack, and doesn’t usually take longer than 15 minutes at a time. They usually drift off by themselves at which point we really just let them go their own way and observe how they naturally start “breathing out”.

“Breathing out’ is their time for expansive play where they just pick up where they left off in their own play-learning: their own mysterious developmental projects and tasks. We must watch out not to inhibit or interrupt them in this. We must set up an area where it’s OK for them to make a mess, avoid interfering and go about our own business for the next 45mins to an hour+ depending on their (st)age.

_____

“They are children, not Buddhist monks”
(Erika Weiser commenting on the question of how many emotional emergencies we are likely to encounter during a normal day. The answer is ‘many’.)

There are times, not always, when they’re crying about something and we mustn’t try to fix it. Where we need to do the incredibly hard thing of committing to just stay with them patiently and sweetly, in peaceful understanding for as long as it takes for their complaint to fade away and for them to emotionally move on. To just stay without having an opinion about whatever seems to be upsetting them. There’s nothing that will make a child more cooperative than have a major upset fully listened to, and have an adult positively present for the entire length of time it takes for them to receive the message that whatever it is, it’s all fine because their feelings are important enough for us to respectfully put everything on hold in order to listen to them, until they’ve poured out all those difficult emotions and are able to return to their very important work.

Other notes from the Eimaste Parents Handbook:

*Crying Policy: Avoid distracting the children from what they’re crying about
(although it’s OK to do so occasionally, sometimes we just have to, the rule is that we give the good example of flexibility, that we aren’t afraid to make exceptions, and that we ourselves know when to take a deep breath and give in in good humour). When a conflict involving aggression arises we stay calm and move in gently with words like “I can’t let you do that”, “I don’t want either of you to get hurt”. No blame or shame. No lectures.

*Sharing policy: “Whoever has it, has it until they’re done, but I’ll stay with you while you wait (and it’s OK, I understand if you need to cry for a while, I don’t mind, I still think you’re wonderful).” Patty Wipfler https://youtu.be/SSAUpMG1pDM

TBC.

More here:

– Daily Rhythm at Home and its Lifelong Relevance by Helle Heckmann
https://www.waldorftoday.com/2011/11/daily-rhythm-at-home-and-its-lifelong-relevance-by-helle-heckmann/

– Allsup, K. (2017). What if you didn’t always answer your child’s questions https://www.michaelmount.co.za/what-if-you-didnt-always-answer-your-childs-questions/

– Cole, A (201?) No More Hitting: Help with a Child’s Aggressive Behavior https://www.handinhandparenting.org/article/help-childs-aggressive-behaviours/

– Parent Participation in the Life of a Waldorf School Retrieved from https://www.waldorflibrary.org/articles/1222-parent-participation-in-the-life-of-a-waldorf-school-article-in-ebook-format

– Da Ros, D. A., & Kovach, B. A. (1998). Assisting Toddlers & Caregivers during Conflict Resolutions: Interactions that Promote Socialisation. Childhood Education, 75(1), 25–30. doi:10.1080/00094056.1998.10521971 Retrieved from sci-hub.tw/10.1080/00094056.1998.10521971

Message / Μύνημα / Mensagem do Caboclo Águia Branca em 16.03.2020:

neeLeave a comment

Translated here
Μεταφρασμένο λίγο πιο κάτω
Original message at the end

Message from Caboclo Águia Branca on 16.03.2020:

“This moment that humanity is going through now can be seen both as a portal and as a hole. The decision to fall into the hole or go through the portal is up to you. If they just regret the problem, consuming the news 24 hours a day, with low energy, nervous all the time, with pessimism, they will fall into the hole. But if you take this opportunity to look at yourself, rethink life and death, taking care of yourself and others, then you will be crossing the portal.

Take care of your home, take care of your body. Connect to the medium body of your spiritual house. Connect to the collective mind of your spiritual house. Body, house, medium body, spiritual house, all these are synonymous, that is to say the same thing. When you are taking care of one, you are taking care of everything else.

Do not lose the spiritual dimension of this crisis, have the point of view of the eagle, who from above, sees the whole, sees more broadly. There is a social demand in this crisis, but there is also a spiritual demand. The two go hand in hand. Without the social dimension, we fall into fanaticism. But without the spiritual dimension, we fall into pessimism and meaninglessness. You were prepared to go through this crisis. Take your toolbox and use all the tools you have at your disposal.

Know about the resistance of indigenous and African peoples: we have always been and continue to be exterminated. But we still don’t stop singing, dancing, building a fire and celebrating. Do not feel guilty about being happy during this difficult time. You do not help at all by being sad and without energy. You help if good things emanate to the Universe now. It is through joy that one resists.

Furthermore, when the storm passes, you will be very important in rebuilding this new world. You need to be well and strong. And, for that, there is no other way but to maintain a beautiful, cheerful and luminous vibration. This has nothing to do with alienation. This is a strategy of resistance. In shamanism, there is a rite of passage called the search for vision. You spend a few days alone in the forest, without water, without food, without protection. When you go through this portal, you acquire a new view of the world, because you have faced your fears, your difficulties … This is what is being asked of you. Let people take advantage of this time to carry out their vision-seeking rituals. What world do you want to build for yourself? For now, this is what you can do: serenity in the storm. Calm down and pray. Every day. Establish a routine of meeting the sacred every day. Good things emanate, what you emanate now is the most important thing. And sing, dance, resist through art, joy, faith and love.”

Μήνυμα από Caboclo Águia Branca στις 16.03.2020:

“Αυτή τη στιγμή που περνά τώρα η ανθρωπότητα μπορούμε να τη δούμε ως μια πύλη αλλά και ως μια τρύπα. Η απόφαση να πέσετε στην τρύπα ή να περάσετε από την πύλη εξαρτάται από εσάς. Εάν απλώς λυπηθούμε για το πρόβλημα, καταναλώνουμε τις ειδήσεις 24 ώρες την ημέρα, με χαμηλή ενέργεια, νευρικοί όλη την ώρα, με απαισιοδοξία, θα πέσουμε στην τρύπα. Αλλά αν εκμεταλλευτούμε αυτή την ευκαιρία για να κοιτάξουμε καλά τον εαυτό μας, να ξανασκεφτούμε τη ζωή και το θάνατο, φροντίζοντας τον εαυτό μας και τους άλλους, τότε θα διασχίσουμε την πύλη.

Ας φροντίσουμε το σπίτι μας. Ας φροντίσουμε το σώμα μας. Ας συνδεθούμε με το σώμα του πνευματικού μας σπιτιού. Ας συνδεθούμε με το συλλογικό μυαλό του πνευματικού μας σπιτιού. Σώμα, σπίτι, πνευματικό σώμα, πνευματικό σπίτι, όλα αυτά είναι συνώνυμα, είναι το ίδιο πράγμα. Όταν φροντίζουμε το ένα, φροντίσουμε τα πάντα.

Ας μη χάσουμε την πνευματική διάσταση αυτής της κρίσης, ας πάρουμε την οπτική γωνία του αετού, ο οποίος από ψηλά βλέπει το σύνολο, βλέπει μακριά. Υπάρχει κοινωνική απαίτηση σε αυτήν την κρίση, αλλά υπάρχει και μια πνευματική απαίτηση. Οι δύο πηγαίνουν χέρι-χέρι. Χωρίς την κοινωνική διάσταση, πέφτουμε στον φανατισμό. Αλλά χωρίς την πνευματική διάσταση, πέφτουμε σε απαισιοδοξία και νόημα. Είστε έτοιμοι να περάσετε από αυτή την κρίση. Πάρτε την εργαλειοθήκη σας και χρησιμοποιήστε όλα τα εργαλεία που έχετε στη διάθεσή σας.

Θυμηθείτε τη αντίσταση των αυτόχθονων και αφρικανικών λαών: πάντα υπήρξαμε και συνεχίζουμε να είμαστε υπό εξόντωση. Αλλά δε σταματάμε να τραγουδάμε, να χορεύουμε, να φτιάχνουμε φωτιά και να εορτάζουμε. Μην νιώθετε ένοχοι να είστε ευτυχισμένοι σε αυτή τη δύσκολη στιγμή. Δεν βοηθάτε καθόλου να είστε θλιμμένοι και χωρίς ενέργεια. Βοήθεια αυτή τη είναι η εκπομπή καλών πραγμάτων στο Σύμπαν. Είναι μέσα από τη χαρά που μπορούμε να αντισταθούμε.

Επιπλέον, όταν περάσει η καταιγίδα, θα είστε πολύ σημαντικοί για την ανοικοδόμηση αυτού του νέου κόσμου. Πρέπει να είστε καλά και ισχυροί. Και γι ‘αυτό, δεν υπάρχει άλλος τρόπος παρά να διατηρηθεί μια όμορφη, χαρούμενη και φωτεινή δόνηση. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με την αποξένωση. Είναι μια στρατηγική αντίστασης. Στον σαμανισμό, υπάρχει μια ιεροτελεστία που ονομάζεται αναζήτηση όρασης. Ξοδεύετε λίγες μόνο ημέρες στο δάσος, χωρίς νερό, χωρίς φαγητό, χωρίς προστασία. Όταν περάσετε από αυτήν την πύλη, αποκτάτε μια νέα άποψη για τον κόσμο, επειδή έχετε αντιμετωπίσει τους φόβους σας, τις δυσκολίες σας… Αυτό σας ζητάμε. Αφήστε τους να επωφεληθούν από αυτή τη ευκαιρία για να πραγματοποιήσουν τις τελετουργίες τους αναζητώντας το όραμα. Εσείς τι κόσμο θέλετε να κτίσετε για τον εαυτό σας; Το κύριο που μπορούμε να κάνουμε προς το παρόν: ηρεμία στη θύελλα. Χαλαρώστε και προσευχηθείτε. Κάθε μέρα. Δημιουργήστε μια ρουτίνα συνάντησης με το ιερό κάθε μέρα. Τα καλά πράγματα διακτινίζονται, αυτό που εκπέμπετε τώρα είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Και τραγουδάτε, χορεύετε, αντισταθείτε μέσω της τέχνης, της χαράς, της πίστης και της αγάπης.”

Mensagem do Caboclo Águia Branca em 16.03.2020:

“Esse momento que a humanidade está vivendo agora pode ser encarado tanto como um portal quanto como um buraco. A decisão de cair no buraco ou atravessar o portal cabe a vocês. Se ficarem apenas lamentando o problema, consumindo as notícias 24 horas por dia, com a energia baixa, nervosos o tempo todo, com pessimismo, irão cair no buraco. Mas se aproveitarem essa oportunidade para olharem para si, repensarem a vida e a morte, cuidando de si e dos outros, aí estarão atravessando o portal.

Cuidem da casa de vocês, cuidem do corpo de vocês. Se conectem ao corpo mediúnico da Casa espiritual de vocês. Se conectem à egrégora da Casa espiritual de vocês. Corpo, casa, corpo mediúnico, casa espiritual, tudo isso é sinônimo, quer dizer a mesma coisa. Quando você está cuidando de um, está cuidando de todo o resto.

Não percam a dimensão espiritual dessa crise, tenham o olhar da águia, que lá de cima, vê o todo, enxerga de forma mais ampla. Existe uma demanda social nessa crise, mas existe tambem a demanda espiritual. As duas andam de mãos dadas. Sem a dimensão social, caímos no fanatismo. Mas sem a dimensão espiritual, caímos no pessimismo e na falta de sentido. Vcs foram preparados para atravessar essa crise. Peguem a caixa de ferramenta de vocês e usem todas as ferramentas que vocês têm ao seu dispor.

Aprendam sobre resistência com os povos indígenas e africanos: nós sempre fomos e continuamos sendo exterminados. Mas nem por isso paramos de cantar, dançar, fazer fogueira e festa. Não se sintam culpados por estarem alegres durante esse período dificil. Vcs não ajudam em nada ficando tristes e sem energia. Vcs ajudam se emanarem coisas boas para o Universo agora. É através da alegria que se resiste.

Além disso, quando a tempestade passar, vocês serão muito importantes na reconstrução desse novo mundo. Vcs precisam estar bem e fortes. E, para isso, não há outro jeito senão se manter uma vibração bonita, alegre e luminosa. Isso não tem nada a ver com alienação. Isso é estratégia de resistência. No xamanismo, existe um rito de passagem chamado busca da visão. Vc fica alguns dias sozinhos na floresta, sem água, sem comida, sem proteção. Quando você atravessa esse portal, você adquire uma visão nova do mundo, por ter enfrentado seus medos, suas dificuldades… É o que está sendo solicitado a vocês. Que aproveitem esse tempo para realizarem os seus rituais de busca da visão. Que mundo vocês querem construir para vocês? Por hora, é o que vocês podem fazer: serenidade na tempestade. Se acalmem e rezem. Todos os dias. Estabeleçam uma rotina de encontro com o sagrado todos os dias. Emanem coisas boas, o que vocês emanam agora é o mais importante. E cantem, dancem, resistam através da arte, da alegria, da fé e do amor.”