Author: keem0

Η “Ανάγκη της Περίστασης” είναι οποιοδήποτε γεγονός/κατάσταση, προσωπική και γενική που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης. Είναι η πρακτική ιεράρχηση αναγκαίων δράσεων.

Σε ατομικό επίπεδο, η διαβίωση χαρακτηρίζεται από τρεις βασικές δράσεις που βρίσκονται συνεχώς σε λειτουργία – την ανάγκη της τροφής, την ανάγκη της στέγασης και την ανάγκη της ένδυσης.

Όταν αυτές οι τρεις βασικές ανάγκες καλυφθούν πλήρως, τότε αυτό που απομένει είναι η “Ανάγκη της Περίστασης” δηλαδή οποιαδήποτε ανάγκη δημιουργηθεί, είτε από το άτομο, είτε από το περιβάλλον του που πρέπει απαραίτητα να καλυφθεί για να μπορεί το άτομο να λειτουργήσει.

Προφανώς εάν μια από τις τρεις βασικές δράσεις/ανάγκες δεν είναι εκπληρωμένη, τότε γίνεται αυτή η “Ανάγκη της Περίστασης”. Εάν κάποιο άτομο διαθέτει τροφή και ένδυση αλλά δεν διαθέτει στέγαση, τότε για το άτομο αυτό πρωταρχική ανάγκη (Ανάγκη της Περίστασης) είναι να στεγαστεί.

Σε γενικό επίπεδο, δηλαδή στο επίπεδο οργάνωσης μιας μεγάλης ομάδας ατόμων που κινούνται προς ένα συγκεκριμένο σκοπό – την διαβίωση τους, τότε η “Ανάγκη της Περίστασης” θα είναι οτιδήποτε χρειάζεται – ανά βαθμό σημαντικότητας, για να μπορεί η ομάδα αυτή να λειτουργήσει σωστά.

Παράδειγμα: Η Ανοικτή Συνεργασία οφείλει να προβλέψει πρώτα για τις τρεις βασικές ανάγκες των μελών της – τροφή, στέγαση, ένδυση. Αυτές οι τρεις βασικές δράσεις/ανάγκες ορίζονται σαν “Ανάγκες της Περίστασης” αφού τίποτα άλλο δεν μπορεί να επιτελεστεί μέχρι να καλυφθούν αυτά τα ζητήματα. Αφού λοιπόν καλυφθούν αυτές οι ανάγκες τότε η “Ανάγκη της Περίστασης” θα είναι οτιδήποτε χρήζει, λογικά και συναισθηματικά, προσοχής. Στην περίπτωση που όλα τα μέλη της Συνεργασίας διαθέτουν τροφή, στέγη και ένδυση, “Ανάγκη της Περίστασης” είναι να δημιουργηθούν υποδομές υγείας και να υπάρχει στο σύνολο κάποιος/κάποιοι γιατροί. Γιατί είναι αυτό απαραίτητο; Γιατί να οριστεί αυτό σαν “Ανάγκη της Περίστασης”; Διότι αυτονόητα εάν το σύνολο νοσήσει, δεν θα μπορεί να υπάρξει και η Συνεργασία.

Το να αναγνωριστεί ποια είναι η “Ανάγκη της Περίστασης” σε κάθε στιγμή είναι πάρα πολύ απλό. Δεν χρειάζεται κάποιος ειδικός επί του θέματος, δεν χρειάζεται κάποιος “αρχηγός” για να καθοδηγήσει, δεν χρειάζεται κάποιος “ηγέτης” που θα αποφασίσει. Η “Ανάγκη της Περίστασης” είναι πάντα αυταπόδεικτα ξεκάθαρη για κάθε άτομο, σε προσωπικό επίπεδο, και για κάθε σύνολο σε γενικό επίπεδο.

Παράδειγμα: Οργανώνοντας τις υποδομές της Ανοικτής Συνεργασίας, και αφού έχει βεβαιωθεί ότι όλοι διαθέτουν τροφή, στέγαση και ένδυση, μπορεί να τεθεί το ερώτημα, τι άλλο χρειάζεται, τι άλλο επείγει για να γίνει. Η απάντηση και πάλι είναι απλή και δεν χρειάζεται σωρεία επιτροπών με κουστωδίες ειδικών για να αποφασίσουν. Μπορεί κάποιο μέλος της Συνεργασίας να προτείνει πως αυτό που χρειάζεται τώρα η Συνεργασία είναι ένα Λουνα Παρκ. Σας ακούγεται αυτό, στο παρόν στάδιο, λογικά και συναισθηματικά ορθό; Φυσικά και όχι. Θα ήταν παράλογο κάποιος να σπαταλήσει πόρους, χρόνο και ενέργεια για να κτίσει ένα Λούνα Παρκ. Στην περίπτωση αυτή η “Ανάγκη της Περίστασης” μας δείχνει ποια θα ήταν η σωστή δράση: το να κτιστεί ένα Ιατρείο. Το σύνολο της Ανοικτής Συνεργασίας μπορεί να λειτουργήσει χωρίς Λούνα Παρκ για απεριόριστο χρόνο, αλλά δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς κάποιο Ιατρείο, χωρίς να βεβαιώσει πώς τα μέλη του συνόλου θα έχουν την δυνατότητα Ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Αυτή είναι λοιπόν η “Ανάγκη της Περίστασης”, αυτό που κάθε στιγμή και ανά τις περιστάσεις επιβάλλεται για να γίνει.

ΑΜΕΣΗ ANOIKTH ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

ΑΚΕΦΑΛΗ, ΑΤΑΞΙΚΗ, ΑΔΙΑΧΩΡΙΣΤΗ

ΙΣΟΤΙΜΗ ΚΑΙ ΙΣΑΞΙΑ, ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΟΚΕΝΤΡΙΚΗ

ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΑ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ, ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗ

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΤΙΚΗ

Επεξηγήσεις

Σ1 – Ζητήματα, ερωτήματα, προκλήσεις και ανάγκες που απασχολούν την Ανοικτή Συνεργασία θα εκφράζονται, αναλύονται και θα απαντιούνται μέσω ΑΜΕΣΗΣ (σε πραγματικό χρόνο) ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ (με χρήση διαδικτυακών πλατφόρμων) ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. Οι διαδικτυακές πλατφόρμες θα χρησιμοποιούν τεχνολογίες “Ανοικτής Πηγής” (Open Source), δηλαδή ηλεκτρονικών προγραμμάτων που διατίθενται στον χρήστη δωρεάν, αντί ηλεκτρονικών προγραμμάτων επί πληρωμής. Σημειώνεται ότι τα ηλεκτρονικά μέσα θα χρησιμοποιούνται σαν μέσο διευκόλυνσης της επικοινωνίας και δεν αντικαθιστούν την παραδοσιακή προσωπική επαφή.

Σ2 – Όλα τα άτομα που απαρτίζουν το σύνολο της Ανοικτής Συνεργασίας αντιμετωπίζονται ισάξια. Κανένα άτομο δεν υπερισχύει με κανένα τρόπο έναντι κάποιου άλλου. Δεν υπάρχουν ηγέτες και αρχηγοί.

Σ3 – Όλα τα άτομα που απαρτίζουν το σύνολο της Ανοικτής Συνεργασίας συμμετέχουν ισάξια και έχουν ισομερή ευθύνη στην σωστή λειτουργία της Συνεργασίας. Κάθε άτομο συμβάλει σύμφωνα με τις δικές του δυνατότητες , τρόπο και γνώσεις.

Σ4 – Ότι παράγεται, παράγεται από όλους και μοιράζεται σε όλους. Ότι κατασκευάζεται, κατασκευάζεται από όλους και ανήκει σε όλους. ‘Ότι καταναλώνεται, καταναλώνεται από όλους.

Σ5 – Η Ανοικτή Συνεργασία λειτουργεί βάση των σύγχρονων τεχνολογικών, επιστημονικών, ιατρικών και ψυχολογικών ανακαλύψεων και αληθειών, όπου άφορα πρακτικά ζητήματα (υποδομές, κατασκευές, υγεία). Τα άτομα που απαρτίζουν το σύνολο της Ανοικτής Συνεργασίας λειτουργούν αναμεταξύ τους με συμπάθεια, κατανόηση, ενσυναίσθηση και αλληλοβοήθεια για όποιο πνευματικό και ψυχολογικό θέμα τα απασχολει.

Ανοίγοντας τα μάτια μου πρώτα σκέφτηκα τα δύο ξεχωριστά νεόφυτα, τις “κορούδες” μου, που άπλωναν τα νεαρά τους φύλλα κάτω από τον πρωινό ήλιο, περικλεισμένες μέσα σε πλαστικούς ανθώνες – πολύ σύντομα θα γινόταν αναγκαία η μεταφύτευση σε καθαρό περιποιημένο έδαφος. Βγήκα αμέσως στον κήπο, πριν καν πιω νερό, πριν καν ψήσω καφέ ή αυγό, για να μελετήσω την πορεία τους, να ιχνηλατήσω για τυχόν απειλές, να διαπιστώσω το σθένος και την υγεία τους. Τα δύο αυτά νεόφυτα, οι “κορούδες” γεννήθηκαν από σπόρο που μου έδωσε αφιλοκερδώς κάποιος τώρα φίλος, πριν δύο μήνες εντελώς άγνωστος. Του υποσχέθηκα, αν και οι υποσχέσεις είναι αχρείαστες καθώς αυτονόητα γνωρίζει και γνωρίζω πως όταν τα νεόφυτα αυτά παράξουν καρπό, ένα μέρος του θα του προσφερθεί, και ας αρνηθεί, όπως αρνήθηκε κάποια άλλη ανταλλαγή την στιγμή που μου έδινε στο χέρι τους σπόρους. Αφού βεβαιώθηκα πως οι “κορούδες” μου ήσαν εντάξει, πέρασα στο σπίτι αφού πρώτα παρατήρησα ότι ο μικρός κήπος, με την σπορά χόρτων και ζαρζαβατικών που το προηγούμενο Σαββατοκύριακο είχαμε όλοι συνεργατικά ετοιμάσει, είχε αρχίσει να δείχνει τα πρώτα σημάδια βλάστησης.

Έφτιαξα τον καφέ μου, έβρασα το αυγό και το ξεφλούδισα κοιτάζοντας από το παράθυρο της κουζίνας έξω στον κήπο, την βαρυφορτωμένη λεμονιά μου. Ήπια τον καφέ, έφαγα το αυγό και κατόπιν πέρασα από το μπάνιο για τα απαραίτητα. Στο μυαλό μου έτρεχε η ιδέα – η λεμονιά μου έχει αρκετά λεμόνια, κάποια θα τα κρατήσω για τώρα, κάποια θα τα στύψω και θα φυλάξω τον χυμό στην κατάψυξη, τα υπόλοιπα καλό θα είναι να μοιραστούν στους υπόλοιπους. Βγήκα αμέσως ξανά στον κήπο, παρέα με τέσσερα σακούλια, έστησα την σκάλα και μισή ώρα μετά κουβάλησα τα τέσσερα ασφυκτικά γεμάτα σακούλια στο σπίτι τοποθετώντας τα δίπλα από την πόρτα. Τέσσερις σακούλες, τέσσερα σπίτια, ένα το δικό μου, πέντε, το πρώτο οργανικό πενταμελές κύτταρο, σε ένα οργανισμό, σε ένα σώμα που αποτελούνταν από εκατοντάδες, χιλιάδες τέτοια κύτταρα. Είχα όλη την μέρα μπροστά μου. Μπορούσα να σχεδιάσω, να κατασκευάσω, να γράψω, ακόμα και να ξαπλώσω σε μια πολυθρόνα φτιαγμένη, σαν ένα μοντέρνο τέρας του Φρανκεσταίν από κομμάτια διάφορων επίπλων, άσχετων μεταξύ τους οπτικά και χρωματικά που όμως μαζί αποτελούσαν την τέλεια αναπαυτική καρέκλα – και να διαβάσω ένα πολύ ενδιαφέρον επιστημονικό και μηχανολογικό σύγγραμμα για την σωστή και αποδοτική εγκατάσταση ηλιακών κυψελών και μπαταριών. Μπορούσα να μην κάνω και απολύτως τίποτα και να καθίσω στο μάρμαρο της βεράντας, έξω στον δρόμο, να απλώσω και εγώ τα χέρια μου όπως τα νεόφυτα μου για να με αρπάξει ο ήλιος από παντού, να με ζεστάνει και να με δροσίσει ταυτόχρονα, να με ολοκληρώσει.

Καθώς σκεφτόμουνα το πόσο ήρεμος ένιωθα μέσα στο πετσί μου, κτύπησε το τηλέφωνο, απάντησα, ήταν μια άλλη φίλη, ένα από τα άλλα τέσσερα σπίτια, που αλαφιασμένα μου ανακοίνωσε πώς ένας βραδινός και έντονος αέρας είχε ρίξει κάποια καδρόνια πάνω στο καινούργιο κοτέτσι που πριν δυο βδομάδες είχαμε όλοι μαζευτεί σπίτι της για να φτιάξουμε. Ένα δεύτερο απανωτό τηλέφωνο κατέφθασε μόλις τελείωσε το πρώτο, ακόμα μια φίλη, ακόμα ένα σπίτι να μου ανακοινώνει νέα καλά και κακά, πως τα καναρίνια, ολοκίτρινα, μεγάλα και ζουμερά ήσαν έτοιμα και περίμεναν την συγκομιδή και διανομή, πώς το φαγητό προετοιμαζόταν ήδη και σε λίγες ώρες θα ήταν έτοιμο και διαθέσιμο και πως κάποια βρύση, ταλαιπωρημένη από την χρήση και τον καιρό είχε σπάσει με αποτέλεσμα το νερό να τρέχει ασταμάτητα.

Σκέφτηκα για μια στιγμή. Το δικό μου σπίτι ήταν αυτή τη στιγμή λειτουργικά άρτιο. Θα μπορούσα να αναβάλω τις προσωπικές μου ασχολίες, επ αόριστον εάν χρειαζόταν. Το θέμα της βρύσης χρειαζόταν άμεσης προσοχής, αλλά επίσης και το θέμα του κοτετσιού, το οποίο ανέφερα στο τηλέφωνο. Συμφωνήσαμε πως το κοτέτσι προείχε και πως η συγκεκριμένη βρύση θα μπορούσε να κλειστεί προσωρινά από τον διακόπτη. Μπήκα στην αποθήκη, βρήκα τα εργαλεία και τα απαραίτητα συνοδευτικά, Ντύθηκα, άρπαξα τα συμπράγκαλα μου καθώς και τις τέσσερις τσάντες με λεμόνια. Θα τους έβρισκα όλους εκεί, πέντε νοικοκυριά μαζί να λειτουργούν παρέα στην ίδια αποστολή.

– Πρακτικές σκέψεις για ωφέλιμη και απρόσκοπτη εφαρμογή –

Προτείνεται:

• Σύμπλεγμα σπιτιών/νοικοκυριών σε κυψέλες των 5

• Ιδανικά τα 5 σπίτια που αποτελούν μια κυψέλη θα βρίσκονται σε μικρή απόσταση μεταξύ τους

• Ιδανικά, κάποια αν όχι όλα από τα σπίτια θα διαθέτουν κήπο και εσωτερικό η εξωτερικό αποθηκευτικό χώρο. Προτείνεται όπως κάθε κυψέλη να οριστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρχουν τουλάχιστον 3 σπίτια με αυτές τις δυνατότητες.

• Ιδανικά, κάποια αν όχι όλα από τα σπίτια θα διαθέτουν αυτοκίνητο ή θα μπορούν να δανειστούν από κάπου αλλού εάν το καλέσει η περίσταση. Προτείνεται πως κάθε κυψέλη οριστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρχουν τουλάχιστον 3 σπίτια που να διαθέτουν αυτοκίνητο.

• Πρακτικά, όλα τα χρηστικά αντικείμενα που διαθέτει το κάθε εκ των 5 σπιτιών τίθενται στην διάθεση όλων. Το τι χρειάζεται και το πώς θα χρησιμοποιηθεί ορίζεται από την Ανάγκη της Περίστασης.

• Κάθε κυψέλη γνωρίζει και έχει καταγράψει, προμήθειες, υλικά και χρηστικά αντικείμενα, καθώς και τις επιμέρους ιδιότητες και ικανότητες των μελών που τις απαρτούν. Βάση αυτών των δυνατοτήτων γίνεται και ο καταμερισμός εργασιών ανά μέλος και ανά κατοικία.

• Κάθε εργασία που επιτελείται από το σύνολο ή μέρος των μελών σε μία η περισσότερες οικίες γίνεται με γνώμονα το προσωπικό όφελος της οικίας και παράλληλα το γενικό όφελος της κυψέλης.

• Οτιδήποτε παράγεται, παράγεται για να καλύψει μια ανάγκη. Οτιδήποτε κατασκευάζεται, κατασκευάζεται για να καλύψει μια ανάγκη. Οτιδήποτε μοιράζεται, μοιράζεται για να καλύψει μια ανάγκη.

• Η ανάγκη του ατόμου/μέλους υπερβαίνει την ανάγκη της κυψέλης. Η ανάγκη του ατόμου/μέλους οφείλει όμως να μην επιβαρύνει αχρείαστα την κυψέλη. Οι ανάγκες της κυψέλης αυτο-εκπληρούνται όταν εκπληρωθούν οι ανάγκες του ατόμου/μέλους και οικίας.

• Η κάθε κυψέλη που αποτελείται από 5 σπίτια, αποτελεί μέρος ενός μεγαλύτερου δικτύου κυψελών που μαζί αποτελούν το Σώμα. Κάθε κυψέλη διάγετε από τις ίδιες προσεγγίσεις άρα φέρει και τα ίδια αποτελέσματα. Προϊόντα, υλικά και υπηρεσίες που δεν θα επιβαρύνουν την κυψέλη μπορούν να ανταλλαγούν με παρόμοια από άλλες κυψέλες.

• Για όσο χρειαστεί μέχρι οι οικίες/νοικοκυριά και τα μέλη τους, καθώς και οι κυψέλες που απαρτίζουν, να γίνουν πραγματικά ανεξάρτητες και αυτοκέφαλες, οι Οικίες-Κυψέλες-Σώμα θα διαλλάσσονται μέσω χρημάτων με τον υπόλοιπο κόσμο. Γι αυτό τον λόγο και μέχρι να επιτελεστεί η σημαντική αυτή υπέρβαση, προτείνεται δημιουργία είτε κοινού χρηματικού ταμείου για κάθε κυψέλη (συμβάλλουν 5, κρατάει 1) είτε προσωπικού χρηματικού ταμείου για κάθε μέλος κυψέλης (συμβάλλουν 5, κρατούν 5) το οποίο θα χρησιμοποιηθεί από κοινού και μόνο σύμφωνα με την Ανάγκη της Περίστασης.