Category: Uncategorized

Notes towards an afternoon program

neeLeave a comment
I’m working to write down the types of exchange and resources the Eimaste network is currently able to share in the Aglantzia area. For example, I’d love to make my foraging trips up the hill here a little more regular and set on the same day each week, so that more families/kids can join. Sometimes it’s edible things (collecting and cleaning prickly pears is such an amazing adventure at the moment), and sometimes it’s materials that we can craft with, use to make baskets, practice knots, and so on.
At the same time I’m finding beautifully supportive material around exchange beyond money ❤ Here’s my notes from Marshal Rosenberg’s work on nonviolent communication and money:
“Three things:
  1. Never pay money for anything
  2. Never charge money for anything
  3. Transform the concept of worth
Let’s get it out of our head that “anything is worth a certain amount of money.” Let’s get rid of the word “pay”. Instead “give” money, give it so you can serve life in the way you want to serve it. Never “charge” money for anything you do. “Request” money from people to help you do the work you want to do. Don’t ever say “I’ll only give you what I do if you give me money”. I’ll be glad to give you what I offer and I’d like you to give me some money so that I can keep giving it to others. […] Never do anything for money. Do what meets your needs for meaning, and request the money you need to do that. “
I call on you amazing people, who found yourself in this group, to find ways to share in this way and recover community.
Image of a salad made with Sylvia, who shares like noone else I know, of Othonas’ castle made of gifts and foraged materials, with a nod to Lital and Vinas for their inspiration, and to Christina who keeps reminding me that this really is possible.

“It takes a village”: Weekly Parents Circle and Waldorf Pedagogy for the Early Years with Erika Wieser

neeLeave a comment

Online, Tuesdays 9pm – contact 99586369 for details

This is an ongoing series of consultations focusing on the Applied aspects of Waldorf-Steiner Early Years Education and unlearning-related wisdom, addressed to educators as well as interested parents. 

Current assignments

  • Collect individual articulations and put together a shared vision in keywords: Capture collective intention: what we wish for the child: which wishes do we have for the body: for the soul: for the spirit 
  • Parents Circle on Nonviolent Communication  and Ethos for parental cooperation

Themes covered

March 30, 9pm -The Twelve Senses: We have twelve senses and these senses are our doors to this world. How do we nourish these senses so that the child can have good roots in this reality?

  • Rhythm and transitions
  • Role models
  • Pedagogic material and activities
  • Family-specific questions and solutions
  • How to connect and meet age-specific challenges
  • Questions about each child’s developmental journey

Erika Wieser biography

I am a Kindergarten Teacher since 1978. Two years working in the Linz Tobacco Factory Kindergarten in Upper Austria showed me that I didn’t know anything about “difficult children” and that I had to continue my education. I went to Vienna for the next two years to complete the school for children with disabilities and then worked for the next 3 years in Christoph Lesigang’s outpatient department for children with multiple disabilities. Professor Lesigang was an excellent anthroposophic doctor for children and I was lucky to learn a lot from his behavior with children and parents. I worked with the children and gave advice to the parents. After the wonderful years in Vienna I came by accident to Greece where I fell in love with my husband Dimitris Papaioannou, a painter of Byzantine icons. When we came back to Austria, I worked for the next 10 years with children with severe disabilities in a dedicated kindergarten. In 1994 my daughter Myriam came to this world and changed my life. In 1996 I started studying Waldorf Education in Vienna which lasted 3 years, completing my final thesis on the subject of the tactile sense. For 5 years I was special assistant in the two Waldorf Kindergartens in Linz for children with additional needs, and finally, 13 years before my retirement, I started and led a natural Kindergarten on a farm focusing on Waldorf Education. Beside my work I taught for 10 years Basal Stimulation for Kindergarten teachers for children with additional needs. For three years I was working with adolescents with very difficult childhoods and trauma from the war in Bosnia. I am a trainer of health gymnastics since 1985. I am a beekeeper since 2005. Now I am in pension and I am lucky to do what I like most: to share my experiences.

Spring 2021

neeLeave a comment

A lot has happened in the past year, including going from a co-operative to a teacher-led Waldorf initiative and now returning to a free-er nature-based co-operative network across the entire island. The core of our programme is a Waldorf-style rhythm in the park twice a week in Nicosia, some of us meet once a week in Limassol, another day in Paphos, another in Flasou, and we looking to intergrate Choirokoitia. In short we follow community. Here’s some information for the next two weeks:

Eimaste Parents Cooperative: ζωοχώρος (room for life) Spring 2021

We get together in small groups and our program is cooperatively developed to meet the needs of families interested in natural, alternative, democratic, and community education or unschooling. We hold a weekly Parents Circle and come together with the guidance and the experience of Erika Weiser.
Contact Chrystalleni to find out more: 99586369

Morning Rhythm 9am-12:30

March 8-12
Monday: –
Tuesday: Akademia’s park, Nicosia with Sylvia 99802833
Wednesday 10-1pm: Nikokleia with Marta, Rachael, and Chrystalleni 99586369
Thursday: –
Friday: Athalassa’s park, Nicosia with Sylvia 99802833

March 15-19
Monday: Green Monday @Choirokoitia
Tuesday: Akademia’s park, Nicosia with Sylvia 99802833
Wednesday: Excursion to be confirmed
Thursday: –
Friday: Athalassa’s park, Nicosia with Sylvia 99802833

Οδηγός επιβίωσης για δουλειά που σπίτι με κοπελλούθκια: Άσε τη ρουτίνα, πιάσε Ρυθμό (Waldorf-style)

nee1 Comment

Η αγγλική εκδοχή του άρθρου εν πιο ανεπτυγμένη, δαμέ: How to survive working from home in isolation with kids: not with routine but with Rhythm, Waldorf-style

Εν ΟΚ που αγχωθήκαμεν. Εν ΟΚ που ενώσαν το στρες μας τα κοπελλουθκια και επελλάναν παραπάνω που το κανονικόν. Τα πράματα επιδιορθώνουνται (αλήθκεια) με την ανάπτυξη ενός διαισθητικού είδους ροής που οι παιδαγωγοί της Waldorf ονομάζουν “εισπνοή και εκπνοή”. Τούτο σημαίνει την εναλλαγή σύντομων περιόδων “εισπνοής” (δηλαδή συγγεντρωμένες δραστηριότητες όπου είμαστεν πλήρως εκεί για τα κοπελλούθκια, σε αποκλειστική σύνδεση) με πιο παρατεταμένες περιόδους “εκπνοής” (όπου κάμνουν τα δικά τους).

Στην εισπνοή συγχρονιζομαστε με το/α παιδί/α και με το άμεσο περιβάλλον, αφήνουμε το κινητό να κτυπά ή στο αθόρυβο, και δεν μπαίνουμε σε συνομιλίες με άλλους ενήλικες, γενικά αποφύγουμε την ομιλία (έννεν ώρα τώρα να τους εξηγήσουμε ή να τους μάθουμε τίποτε). Ο τρόπος είναι να αποφύγουμε παιχνίδια ή τη δημιουργία στοχευμένων “δραστηριοτήτων για τα παιδιά”, και απλά να αφήσουμε ανοίγματα για τη συμμετοχή τους στις αναγκαίες δουλειές του σπιτιού, χωρίς όμως να το επιβάλουμε, και προσφέροντας πρόσβαση σε αληθινά εργαλεία όπως κόψιμο λαχανικών με πραγματικό μαχαίρι, αιχμηρό ανάλογα με το επίπεδο δεξιότητας, να πλάσουμε το ζυμάρι, να καθαρίσουμε ή να τρίψουμε κάτι, να σκουπίσουμε, να προσθέσουμε τα μπαχαρικά, να βάλουμε νερό, να πλύνουμε μαζί τα πιάτα. Για κάποια που τούτα πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να κάμουμε αλλαγές στο σύστημα και στον χώρο μας. Αξίζει τον κόπο.

Κανένα που τα πιο πάνω έννεν ανάγκη να πάρει παραπάνω που 15 λεπτά, μόνοι τους θα χάσουν ενδιαφέρον και θα προχωρήσουν σε “εκπνοή”.

Στην εκπνοή έχουν την ευτζήν μας να επεκταθούν, να μπουν σε δικό τους ελεύθερο παιχνίδι, να συνεχίσουν που τζιαμέ που εμείναν το καθένα στη δική του φάση μάθησης/ανάπτυξης μέσω παιχνιδιού. Αφήνουμεν τους να μπουν στα δικά τους μυστηριώδη πρότζεκτς και δουλειές. Ξέρουν τζίνοι. Ο ρόλος μας σε τούτο εν να μην τους διακόπτουμε και να αφαιρέσουμε ο,τι ερεθίσματα μπορούν να αποσπάσουν την προσοχή τους: το σημαντικο εν να έχουν ένα τόπο όπου μπορούν να κάμουν ότι καταστροφή ή πειραματισμό θέλουν. Χώμα, κουτάλια, λίγο νερό και ησυχία, είναι ιδανικά. Αποφεύγουμε τις παρεμβολές και βλέπουμε τις δικές μας δουλειές για τα επόμενα 45 λεπτά, μια ώρα+ ανάλογα με την ηλικία τους.

Ανά φάσεις, ή στην αρχή, ή στη παρουσία άγχους, πολύ πιθανό να νιώθουμε πως εν μας αφήννουν ποτέ ήσυχους ή πως συνέχεια θέλουν κάτι. Σε τούτη την περίπτωση ο μόνος τρόπος εν να δημιουργήσουμε τον χρόνο και την υπομονή για να τους καθησυχάσουμε εις βάθος. Να σιγουρευτούν πως είμαστε μαζί τους για όσο και ότι χρειάζονται, είτε τούτο που χρειάζουνται εν γέλιο, είτε κλάμα.

Μερικές φορές αμα κλαίν για κάτι εν πρέπει να γυρεψουμεν να το διορθώσουμε ή να το αφαιρέσουμε. Που πρέπει να κάμουμε το δύσκολο πράμα και να μείνουμε μαζί τους υπομονετικά, εκπέμποντας ειρηνική κατανόηση ώσπου να τους περάσει το παράπονο. Να κάτσουμε μαζί τους χωρίς άποψη προς το ζήτημα που φαινομενικά τους απασχολεί, για όσο χρόνο χρειάζεται (μόλις αφεθουμε και εκπέμψουμε πρόθεση για άπλετο χρόνο γίνεται επίσπευση της διαδικασίας) μέχρι να πιάσουν το μύνημα, μέσα που τη σταθερή μας διάθεση για κατανόηση πως ό,τι και να ταν ηταν περαστικό, και καταφέρουν να προχωρήσουν συναισθηματικά, να επιστρέψουν στα άλλα πολλά και θαυμαστά πράματα που έχουν να εξερευνήσουν και να επεξεργαστούν.

Συνεχίζεται…

Με

– σημειώσεις που αφορούν τη στήριξη που οι γονείς χρειαζούμαστε, για να καταφέρουμε τα πιο πάνω,

– προσέγγιση στην παιδική επιθετικότητα,

– μη-βιαιη επικοινωνία + επίλυση διαμαχών μεταξύ παιδιών…